เยาวราช-ตลาดน้อย

วัดไตรมิตรวิทยาราม ตั้งอยู่ที่ถนนมิตรภาพไทย-จีน แขวงตลาดน้อย เขตสัมพันธวงศ์ เป็นวัดโบราณอยู่ในที่ลุ่มพระอารามเป็นเรือนไม้ มีชื่อเดิมว่า "วัดสามจีน" เข้าใจกันว่า ชาวจีน 3 คนร่วมกันสร้างพระอารามเพื่อเป็นวิหารทานการบุญในปี พ.ศ. 2477 สิ่งสำคัญของวัด คือ พระสุโขทัยไตรมิตร เป็นพระพุทธรูปทองคำที่ใหญ่ที่สุดและได้รับการบันทึกในหนังสือบันทึกสถิติโลกกินเนสส์ พระพุทธรูปทองคำองค์นี้มีหน้าตั้งกว้าง 3.01 เมตร สูง 3.91 เมตร จากฐานองค์พระขึ้นไปเนื้อทองบริสุทธิ์ 40% พระพักตร์มีเนื้อทอง 80% ส่วนพระเกศมีน้ำหนัก 45 กิโลกรัม เป็นเนื้อทองบริสุทธิ์ 99.99%

ซุ้มประตูเฉลิมพระเกียรติ หรือ วงเวียนโอเดียน เป็นวงเวียนตั้งอยู่บริเวณหัวถนนเยาวราช เป็นจุดตัดของถนนเจริญกรุง, ถนนเยาวราช และถนนมิตรภาพไทย-จีน อยู่ในเขตสัมพันธวงศ์ กรุงเทพมหานคร เป็นวงเวียนที่มีประวัติความเป็นมาคู่กับถนนเยาวราช เคยเป็นศูนย์รวมสถานบันเทิง เดิมเป็นวงเวียนน้ำพุ เป็นที่พักผ่อนหย่อนใจของประชาชน ปัจจุบันปรับปรุงเป็นที่ตั้งของ ซุ้มประตูเฉลิมพระเกียรติ 6 รอบพระชนมพรรษา ร้านค้าในย่านนี้ เรียกว่า ร้านค้าย่านโอเดียน เป็นย่านเก่าแก่เป็นที่มาของชื่อ เซียงกง แหล่งเครื่องยนต์มือสอง และอะไหล่มือสองจากญี่ปุ่นยุคแรก ปัจจุบัน ยังมีร้านค้าเหล่านี้อยู่บ้าง เช่น ร้านค้าอะไหล่รถยนต์ อะไหล่แทรกเตอร์ ร้านค้าโลหะ และร้านค้าเครื่องเรือ

“วัดอุภัยราชบำรุง” หรือวัดญวนตลาดน้อย   ริมถนนเจริญกรุง วัดแห่งนี้เป็นวัดฝ่าย อนัมนิกาย มีความเป็นมาตั้งแต่สมัยต้น กรุงรัตนโกสินทร์ โดยในสมัยรัชกาลที่ 1 องเชียงสือและพวกพ้องซึ่งเป็นชาวญวนได้เข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภาร พระองค์จึงโปรดเกล้าฯ ให้ตั้งถิ่นฐานบริเวณย่านนี้ ชาวญวนจึงได้สร้างวัดตามศรัทธาของตนขึ้นสองวัด คือวัดคั้นเยิงตื่อ (วัดญวนตลาดน้อย) และวัดกว๋างเพื๊อกตื่อ (วัดญวนบางโพ) ในสมัยนั้นยังไม่มีวัดจีนในบางกอก ชาวจีนที่นับถือพุทธลัทธิมหายานจึงอาศัยทำบุญที่วัดแห่งนี้ ตัวพระอุโบสถเป็นศิลปะแบบจีนดูงดงาม เมื่อเข้ามาด้านในก็พบกับพระพุทธรูปประธานองค์ใหญ่ และ พระสาวกดูงดงามอลังการ ส่วนบริเวณด้านหลังพระอุโบสถเป็นวิหารบูรพาจารย์ ที่ด้านบนจัดทำเป็นพิพิธภัณฑ์แสดงประวัติวัดและประวัติเจ้าอาวาสท่านต่างๆ นำท่านขึ้นไปกราบสังขารของ พระครูคณานัมสมณาจารย์ (โผซ้าย) เจ้าอาวาสองค์ที่ 4 ของวัดแห่งนี้ ท่านมรณภาพไปเมื่อปี 2501 แต่สังขารของท่านไม่เน่าเปื่อย ผู้ที่ศรัทธามักมา กราบไหว้ขอพรจากท่านเสมอ ยังมีสิ่งสำคัญอีกอย่างหนึ่งของวัด นั่นก็คือต้นพระศรีมหาโพธิ์ซึ่งอยู่บริเวณด้านหน้าวัด ต้นโพธิ์ต้นนี้รัชกาลที่ 5 ได้พระราชทานหน่อพระศรีมหาโพธิ์ที่ทรงเพาะขึ้นจากเมล็ดพันธุ์ต้นพระศรีมหาโพธิ์ ที่ได้มาจากรัฐบาลอินเดียให้แก่วัด และได้เสด็จมาทรงพระสุหร่ายประพรมต้นพระศรีมหาโพธิ์ด้วยพระองค์เองอีกด้วย และต้นโพธิ์ต้นนี้มีอายุเก่าแก่ถึง 136 ปีแล้ว

นำท่านรับประทานอาหารมื้อกลางวัน  ที่ ร้านอาหาร “ก๋วยเตี๋ยวรู” ในย่านตลาดน้อย  ที่มาของชื่อร้านก๋วยเตี๋ยวรู มาจากหน้าร้านที่มีขนาดเล็กเพียงหนึ่งห้อง แต่ด้านในมีห้องแอร์สำหรับลูกค้า เมนูขึ้นชื่อของร้านนี้ บะหมี่หมูแดงอบน้ำผึ้ง พาท่านเยี่ยมชมชุมชน ตลาดน้อย หรือ ตั๊กลั๊กเกี้ย พื้นที่บริเวณตลาดน้อยเป็นถิ่นอยู่อาศัยของชาวจีนโพ้นทะเล และชาวไทยเชื้อสายจีนอีกแห่งหนึ่ง นอกเหนือจากย่านเยาวราช และสำเพ็งที่อยู่ใกล้เคียง มีประวัติความเป็นมาเก่าแก่ยาวนานตั้งแต่สมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ เดิมเป็นตลาดที่คึกคักมาก โดยเรียกกันในภาษาแต้จิ๋วว่า "ตั๊กลักเกี้ย" มีที่มาจากเจ้าสัวเนียม หรือ เจ๊สัวเนียม ผู้เป็นเจ้าของที่ดินแถบนี้มีลูกสาวคนหนึ่งชื่อ "น้อย" เป็นท่าเรือและชุมชนที่รุ่งเรืองก่อนเยาวราช โดยมีชาวโปรตุเกส เป็นชนกลุ่มแรกที่เข้ามาอาศัยอยู่ จากนั้นจึงตามมาด้วยชาวจีน, ชาวญวน รวมถึงเขมรมาปักหลักอาศัย  ปัจจุบันมีสภาพเป็นบ้านเรือนที่อาศัยของผู้คนในลักษณะอาคารพาณิชย์ขนาดเล็ก และตรอกซอกซอยต่าง ๆ และยังมี ศาสนสถานสำคัญของหลายศาสนา และมีสิ่งก่อสร้างที่เป็นจุดเด่น ในปัจจุบัน  ได้รับความสนใจจากนักท่องเที่ยว ด้วยความเก่าแก่ของอาคาร รวมถึง ศาสนสถานที่มีความหลากหลาย ใน แบบจีน และแบบคริสต์  เช่น ศาลเจ้าโจวซือกง, บ้านโซวเฮงไถ่ บ้านโบราณที่มีอายุกว่า 200 ปี หรือ  โบสถ์กาลหว่าร์   ศาสนสถานของศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก

River View Guest House ร้านอาหาร บาร์ & เรสเตอรองท์  ที่ตั้งอยู่บนเกสต์เฮ้าท์ แห่งนี้  พร้อมด้วยอาหารหลากหลาย เมนู เช่น กุ้งแม่น้ำซอสมะขาม , พาสต้าปูนิ่มกระเพรากรอบ  รวมถึงเมนูเครื่องดื่มต่างๆ ทั้ง  Coffee Cocktail  Mocktail ทั้งวิวโค้ง แม่น้ำเจ้าพระยา แบบพาโนรามา ที่งดงามให้ท่านได้เพลิดเพลิน กับบรรยากาศริมแม่น้ำ ธนาคารไทยพาณิชย์ สาขาตลาดน้อย  โดยธนาคารแห่งนี้ มีประวัติความเป็นมาที่เก่าแก่ยาวนาน โดยเป็นที่ทำการของธนาคารแห่งแรกในประเทศไทย เริ่มก่อตั้งขึ้นในนาม "บุคคลัภย์" โดยพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าไชยันตมงคล กรมหมื่นมหิศรราชหฤทัย ตรงกับรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ในปี พ.ศ. 2447 เพื่อให้เป็นสถาบันการเงินที่เป็นฐานรองรับการเติบโตด้านเศรษฐกิจของไทย และได้เปลี่ยนชื่อมาเป็น "แบงก์สยามกัมมาจล" ในปี พ.ศ. 2449 และได้เปลี่ยนชื่อเป็น "ธนาคารไทยพาณิชย์" ในปี พ.ศ. 2482 ดังเช่นชื่อที่ใช้ในปัจจุบัน โดยที่ตัวอาคารมีความโดดเด่นที่สถาปัยกรรมตะวันตกแบบโบซาร์ผสมนีโอคลาสสิก ออกแบบโดยสถาปนิก ชาวอิตาลี อันนิบาเล รีกอตติ เริ่มก่อสร้างในปี พ.ศ. 2451ถือเป็นอาคารอนุรักษ์แห่งหนึ่ง และเป็นโบราณสถานแห่งหนึ่งของเขตสัมพันธวงศ์ โดยกรมศิลปากร

โบสถ์กาลหว่าร์ หรือ วัดแม่พระลูกประคำ (Holy Rosary Church) เป็นโบสถ์คริสต์นิกายโรมันคาทอลิก ทรงกอทิก โบสถ์แห่งนี้ไม่ใช่โบสถ์หลังแรก หากแต่เป็นโบสถ์หลังที่สาม ซึ่งสร้างขึ้นเพื่อทดแทนโบสถ์หลังเดิมที่ถูกทิ้งร้างภายหลังเพลิงไหม้ใหญ่ในปี พ.ศ. 2407 โบสถ์ในปัจจุบันได้สร้างขึ้นโดยคุณพ่อแดซาลส์ ชาวฝรั่งเศส ในปี พ.ศ. 2434 ปัจจุบันโบสถ์มีอายุรวมแล้ว 128 ปี ถือเป็นโบสถ์ที่เก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ปัจจุบัน โบสถ์กาลหว่าร์ได้ขึ้นทะเบียนอนุรักษ์เป็นโบราณสถานโดยกรมศิลปากรเป็นที่เรียบร้อยแล้ว โบสถ์แห่งนี้มีจุดเด่นที่สำคัญคือ รูปปั้น 2 รูป ซึ่งเป็นสมบัติเก่าแก่ตั้งแต่การเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง ได้แก่ "รูปแม่พระลูกประคำ" และ "รูปพระศพของพระเยซูเจ้า" โดยทั้งหมดนี้ยังคงเก็บรักษาและใช้ในพิธีกรรมทางศาสนาจนถึงปัจจุบัน